Evlat nöbeti 1 yaşında

İçinde anne ve evlat geçen her sürece, her umuda destek vermenin hareketiydi bu. Evet terörün ellerinden aldığı evlatlarına tekrar kavuşmak için harekete geçen annelerin hikayesi idi bu.

Öyle bir hikaye ki bu; soğuk sıcak demeden Diyarbakır’da HDP İl Başkanlığı önünde beklemeye başlayan ve bir yıldır buradan ayrılmayan her türlü zorluğa rağmen geri adım atmayan annelerin ailelerin hikayesi.

 Bu konuda Anadolu Ajansı’na gerçekten teşekkür etmek lazım. Sürekli haberlerle takip etti.

Öyle güzel bu geçen bir yılı bize anlatmış ki; üzerine ifade eklemek anlamsız. Nereden nereye gelindiğinin, neler yaşandığının, ve yazılan bu destanın detaylarını tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Gelin Anadolu Ajansı’nın bu güzel anlatımından bu süreci hatırlayalım.

Sonrasında ise kalan annelerin evlatlarına kavuşmaları için desteğimizi her geçen gün devam ettirelim. Aileler, yazın sıcağında kışın soğuğunda pandemiye rağmen bile eylemlerine ara vermeden devam etti.

İlk günden itibaren kararlı olan anneler, HDP binası önünden ayrılmadı, il binası önünü boş bırakmamak için eşleriyle nöbetleşe eyleme devam etti. Anneler nöbetteyken babalar evde çocuklarına hem babalık hem annelik yaptı.

Annelerden bazıları küçük çocuklarıyla katıldığı eylemi zor şartlar altında devam ettirdi, yorgunluktan bazen kaldırımda uyudu bazen baygınlık geçirdi. Ama her olay yüreği evlat hasretiyle yanan ve bekleyişini sürdüren anneleri daha kararlı hale getirdi.

Evladına kavuşan anneler de bile zaman zaman HDP önüne gelerek eylem yapan annelere destek oldu. Annelerin kararlı duruşu, HDP'ye kepenk indirtti. Ailelerin acılarıyla yüzleşmek istemeyen HDP'liler, çareyi bir süre kepenklerini indirdi.

Terör örgütü, aileleri eylemlerinden vazgeçirmek için her yolu denedi. HDP il binasına gelen bazı partililerin hakaretlerine uğrayan Diyarbakır anneleri, evlerine giderken veya çarşıda dolaşırken tehditlere maruz kaldı.

Terör örgütü, kendine müzahir yayın organlarında da açık açık tehdit ettiği ailelerin eylemini itibarsızlaştırma yoluna gitti.

Ama başaramadı ve aileler her geçen gün daha azimle yoluna devam etti.

Ve; bugün bir yılın ardından

15 aile evlatlarına kavuştu. Eylemini sürdüren 151 aile ise umutla evlatlarına kavuşacakları günü bekliyor. Daha da anlamlı olan şimdi bu aileler; “Çocuklarımızı alana kadar buradayız” diyor. Daima yanınızdayız evlatlarınıza kavuşana kadar.

Sağlıkla kalın...