O toplantıya katılan arkadaşlar; bugün B 747 gazetecisine bu iş nasıl yapılır gösterin

Önce adını koyalım.

Cumhurbaşkanı Erdoğan ve AKP, seçim kampanyasını bugün Ankara'da düzenlenecek toplantı ile resmen açıyor.

Yani gazeteciler için büyük bir olay…

Toplantının teması “Türkiye Yüzyılı…”

Aslında yüzyıl başlayalı 20 yıl oldu ama biz hâlâ yeni başlıyor duygusu ile yaşıyoruz.

Oysa yeni yüzyıla, Avrupa Birliği'ne tam üyelik gibi müthiş bir vizyonla başlamıştık.

İlk sekiz yılında gerçekten büyük işler yapılmıştı. Ancak ikinci 20 yılı tam aksine çok kötü geçti.

Neticede Türkiye yüzyılının ilk 20 yılını kaybettik.

Bakalım bugün açıklanacak proje, son 80 yılı kazanmamıza dair umut ve ipuçları verecek mi…

Neyse bunu biraz geriye bırakıp bugünkü toplantıya dönelim.

GAZETECİLİK HAYATIMDA GÖRDÜĞÜM EN ABSÜRT TARTIŞMAYI YAŞIYORUZ

Gazeteciliğe başladığım 1986 yılından beri hayatımda gördüğüm en absürt ve en ibret verici mesleki tartışmayı yaşıyoruz.

AKP bir açılım yaptı.

Aslında yaptığı “Altılı Masa'nın” yaptığının aynısıydı.

Altılı Masa ittifak açıklamasını yaparken hiçbir akreditasyon takıntısı yapmamış ve iktidarın en ateşli destekçilerini bile bu toplantıya davet etmişti.

Şimdi AKP aynısını yapıyor ve bence bu çok umut verici bir gelişme.

BAZI MUHALİF GAZETECİLER RESMEN BİRER MÜCAHİDE DÖNÜŞMÜŞ

Giderek otoriter bir batağa saplanan iktidar, bunu yaparken, kendine muhalif diyen medya ise absürdünün zirvesine çıkılmış vaziyette.

Davet edilen “muhalif” gazeteciler bölünmüş durumda…

Bazaları hemen, “Elbette katılacağız” dediler.

Bazıları, “Mahallem ne der telaşına düştü”.

Bazıları önce direndi, sonra mahalleye temizlik oldu.

Bazaları ise hâlâ düşünüyor.

İPLEMEZ DEDİKLERİM, ŞAŞIRTMAYAN YAZARLAR, ŞAŞIRTAN GEREKÇELER

İşte benim gözümle bugün toplantıya davet edilen gazetecilerin analizi……

(*) İSMAİL SAYMAZ GAZETECİDİR İPLEMEZ DİYORDUM ÖNCE ŞAŞIRTMADI SONRA ŞAŞIRTTI:

Tanıdığım İsmail Saymaz, mahallelerin bu fanatik abilerinin baskısına boyun eğmez, o toplantıya gider diyordum.

Nitekim önce ondan beklediğimi yaptı ve katılacağını açıkladı.

Ama mahallesinden öyle büyük tepkiler geldi ki, tanıdığımı zannettiğim İsmail gitti, mahallesinin emin sularında demirlemek isteyen bir İsmail Saymaz geldi.

***

(*) ÇİĞDEM TOKER KESİN GİDER DİYORDUM; YAZDIĞI GEREKÇE ÇOK ŞAŞIRTTI:

Sözcü yazarı Çiğdem’e Toker'le, Hürriyet'te uzun süre çalıştık. Gazeteciliğini çok beğendiğim bir yazardır.

Bu toplantı tam da onun alanına giriyordu.

Katılmayacağını söyleyerek beni şaşırttı.

Bunu şöyle açıkladı: “İktidar bizim üzerimizden meşruiyet devşirmeye çalışıyor…”

Belki hiç gerekçe göstermeden katılmayacağını bildirseydi, çok daha iyi olurdu.

Gerekçesinde, “Bizim üzerimizden” diyerek kendini, gazeteciliğin ötesinde bir yere konumlandırdığı anlaşılıyor.

İşte asıl buna çok şaşırdım. Çünkü onun habere dayalı analiz gazeteciliği bu gerekçe ile uyuşmuyor.

Tam aksine orada olmalıydı.

***

(*) ÖZLEM GÜRSES HEP ORADA OLAN GAZETECİ MUTMLAKA GİDERDİ:

Özlem Gürses'i çok iyi tanıyorum.

Hiç üşenmeyen, kalkıp her yere giden, tek başına medya kuruluşu gibi çalışkan bir gazeteci.

Daha önceden planlanmış bir toplantısı olduğu için katılamayacağını bildirmiş.

"Ben böyle toplantıya katılmam" deseydi şaşırırdım…

Ama yapmaz…

***

(*) 30 YILDIR TANIDIĞIM UĞUR DÜNDAR KOŞA KOŞA GİDERDİ:

TRT yıllarından beri tanıdığım bir gazeteci. Aynı gazetede çalıştık. Olay ve haber neredeyse oradadır.

Avrasya botuna atlalyacak kadar “orada olma” tutkunu bir televizyoncu.

Ben bu yazıyı yazarken daha kararını açıklamamıştı.

Belli ki mahalle nedeniyle kendi içinde bir iç savaş yaşıyor.

Belki sadece meslektaşlarından değil, Saraçoğlu'ndan da tepki alırım diye çekiniyor.

***

(*) BELKİ SİZ BANA ŞAŞIRACAKSINIZ AMA FATİH PORTAKAL BENİ ŞAŞIRTMADI:

Belki mahallesinin, hatta karşı mahalleden çoğu insan “Kesinlikle gitmez” diyordu.
Belki de “Hasılsa gelmez” diye davet edilmişti.
Bence hiç öyle düşünmüyordum.
Fatih muhalif olsa da gazeteci. Bir gazetecinin yapması gerekin yaptı.
Arkasında, mahallesinden gelecek tepkileri göğüslemeye fazlasıyla yetecek bir başarı ve özgüven var.
Bence gazetecilik kariyeri açısından son derece doğru bir karardı.
En muhalif tavıra sahip bir gazeteci olarak onun bu toplantıya gitmesi, giderek konuşan kafa mücahitleri kıraathanesine dönen ekranlar için de olumlu sonuçlar doğurabilir.

***

(*) NEVŞİN MENGÜ'NİN ANKETİ BAŞARILI BİR SİTCOMDU AMA:

Nevşin Mengü kararı takipçilerine bıraktı. Yani bir anket yaptı. Başarılı bir sosyal medya şahsiyeti olarak, bunu da siyasi bir sitcoma çevirme taktiği ilginçti.

Bir yandan bunu takipçi sayısını arttırma ve etkileşim bakımından iyi kullandı.

Bir yandan da katılmama kararının sorumluluğunu takipçilerinin üzerine yıktı.

Katıl diyenler mi yoksa katılma diyenler mi çoğunlukta çıksın isterdi bilmiyorum.

Tahminim “katıl” diyenlerin çoğunluk olmasını tercih ederdi.

Böylece mahallenin kararı ile gitmiş olurdu.

Bence gazetecilerin böyle durumlarda, "mahallem ne der" sorusunu sormadan katılması doğrudur.

Ama kutuplaşmış toplumlarda herkes kendi canavarını kendi yaratıyor.

Her mahalle canavarlarla dolu.

Mahallenin elinde vuvuzellası olan gür sesli sakinler izin vermez.

Ben hep gazetecinin kendi kararı ile yürümesi gerektiğini düşündüm.

***

(*) SONER YALÇIN DA GAZETECİ VARDIR VE GİDER DİYOR

Soner Yalçın da benim gibi diyor.

Olay varsa, davet varsa, gazeteci gider.

Yıllardır tanıdığım gazeteci beni şaşırtmadı.

"Mazeretim olmasaydı giderdim" diyor.

Hem de çok net şekilde.

***

(*) BANA GELİNCE, KENDİME ŞAŞIRMADIM EMİNİM SİZ DE ŞAŞIRMAMIŞSINIZDIR

Bu konudaki yazılara baktım.

Benim adımı hemen hiçbir yerde “muhalif” diye yazmamışlar.

Buna da çok sevindim.

Hep söyledim.

Kariyerimi iktidar gazetecisi olarak değil, iktidarla iyi ilişkileri olan bir gazeteci olarak yaptım.

O nedenle mesleki ünvanımın başında muhalif veya yandaş gibi bir kelime hiç istemedim.

AKP'nin medya ilişkilerinden sorumlu yöneticisi Hamza Dağ beni arayarak davet etti.

Davet edildiğim için sevindim.

Çünkü gazeteciliğe başladığım günden beri benim için en güçlü motivasyon “Being There”, yani “orada olmak” duygusuydu.

Ne yazık ki Amerikan Türk Derneği toplantısı için New York'taydım ve bugün dönüyorum.

Ankara'daki toplantıya yetişmem mümkün değildi.

Hamza Dağ'a teşekkür ettim, daha da ileri giderek, “Beni de katılmış kabul edin” dedim.

Çünkü katılmasam da bu toplantıyı yakından izleyeceğim.

MUHALİF MEDYANIN “ÇAĞRILMAYAN YAKUPLARI” NİYE BU KADAR ÖFKELİ

Baktım davet edilmeyenlerin bir bölümü çok kızgın…

İlginçtir, kızgılıklarını AKP'den değil, davet edilen muhalif yazarlardan çıkarıyorlar.

O ne aşağılamalar, ne hakaretler, “siz bittiniz oğlum” afra tafraları…

Kazı, kazan oyunu gibi.

Üstlerini biraz kazıyınca, altından çağrılmamış olmanın verdiği gizli öfke apaçık ortaya çıkıyor.

Şimdi bunu kendi mahallelerinin toplantıya katılacak isimlerini itibarsızılaştırma fırsatı olarak görüyorlar.

ARKADAŞLAR B 747 GAZETECİLERİNE GAZETECİLİK NASIL YAPILIR GÖSTERİN BUGÜN

Katılmayı kabul eden meslektaşlarıma şunu söylemek isterim.

Doğru olanı yapıyorlar.

Onları bekleyen tehlike ise şu: Kendi mahallelerindeki “vuvuzella muhaliflerin” etkisinde kalıp bu olayı değerlendirmede kompleksli davranmalarıdır.

Yani mahallelerine “bakın gördünüz mü” diyebilmek için, o toplantıyı “iktidar dövme” şovuna çevirmeye kalkmalarıdır.

Böyle bir davranış, yani orada gazeteciliği şova dönüştürmek, mahallelerindeki üç beş fanatiğin “helal olsun” demesinden başka işe yaramaz.

Bugünkü toplantıyı düzenleyenler soru sordurmazsa…

Veya sorulanlara cevap vermezse…

Veya konuyu saptırmaya kalırsa…

Zaten siz gazeteci olarak görevinizi yapmış olursunuz.

Orada bulunmayı en haklı hale getirecek davranış, doğru soruyu, şov tiradına çevirmeden, en direk şekilde sormaktır.

Böylece yıllardır Cumhurbaşkanı'nın B 747 uçağına binen gazetecilerine, “bakın bu iş böyle yapılır” deme hakkı ve imkânını da bulmuş olursunuz…

Tabii bu gibi toplantılarda sunum yapılır ama soru sorulmasına izin verilmeyebilir.

O zaman da oradan hep programla ilgili çarpıcı izlenimler yazabilirsiniz.