Araştırmacıların çok geç yaptığı bir uyarıya göre Güneş'ten gelen bir "yamyam" koronal kütle fırlatması, Salı günü Dünya'ya çarparak atmosferde jeomanyetik fırtınaları tetikleyecek.
Bir yamyam koronal kütle fırlatması, daha küçük bir CME'nin daha büyük, daha hızlı hareket eden bir CME tarafından sollanıp yutulması, iki güneş plazması ve radyasyon bulutunu tüketmesi ve birleştirmesidir.
ABD Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi'nin (NOAA) Uzay Hava Durumu Tahmin Merkezi modelleri, ikinci CME'nin birinciyi parçalayacağını gösteriyor. Bu çarpışma elektrik şebekelerini etkileyebilir.
ELEKTRİK ŞEBEKELERİNDE DALGALANMA
Ortak CME'nin 18 Temmuz'da Dünya'yı vurması nedeniyle G1 veya G2 jeomanyetik fırtınaları tetikleyebilir, Dünya'yı çevreleyen manyetik alanları değiştirebilir ve daha yüksek enlemlerde auroralara ve küçük elektrik şebekesi dalgalanmalarına yol açabilir.
CME'ler, güneşin sıkıca sarılmış manyetik alan çizgileri aniden hizalandığında oluşur ve muazzam hızlarda uzaya yükselen devasa güneş malzemesi bulutları yollarlar.
Kanada'daki Athabasca Üniversitesi'nde uzay bilimi ve fizik profesörü olan Martin Connors, "Güneş rüzgarı normalde saniyede 300 ila 700 km hızla, santimetreküp başına 10 parçacıkla akar. Ayrıca güneş rüzgarında çok küçük bir manyetik alan var, Dünya yüzeyindeki pusulaların döndürdüğünden çok daha küçük." dedi.
Nottingham Trent Üniversitesi'nde astronomi ve bilim iletişiminde doçent olan Daniel Brown, daha önce Newsweek'e verdiği demeçte, "Jeomanyetik bir fırtına, Dünya'nın manyetik ortamının değişmesidir, bu, genellikle Dünyamızı çevreleyen manyetik alanların bozulmaya başladığı anlamına gelir."
Jeomanyetik fırtınalar, manyetik alanımızın CME'den ne kadar etkilendiğine bağlı olarak fırtınanın şiddeti ile G1 ve G5 arasındaki güce göre sınıflandırılır.
Fırlatılan maddenin miktarı, hızı, ilgili manyetik alanların yanı sıra bunların güneşten zaten yayılmış olan diğer parçacıklarla nasıl etkileşime girdikleri, hepsi Dünyamızın manyetik alanının seyahat etmesi için güneşten dışarıya doğru hareket eden engebeli bir ortam oluşturuyor." dedi Brown.
"Ne kadar uzun sürerse, etkileşim o kadar güçlü olacak ve güçlü bir jeomanyetik fırtına olasılığı o kadar yüksek olacaktır." NOAA'ya göre, yamyam CME'den kaynaklanan jeomanyetik fırtınanın yalnızca G1 veya G2 kuvvetli bir fırtına olacağı tahmin ediliyor.
KUZEY IŞIKLARININ KAYNAĞI
G1 fırtınaları küçük, G2 orta şiddette olarak sınıflandırılır. Bu düşük seviyeli fırtınalar, 11 yıllık güneş döngüsü başına 600 ila 1.700 kez meydana gelir ve daha yüksek enlemlerde ve elektrik şebekelerinde küçük dalgalanmalar üzerinde kuzey ışıkları olarak da bilinen auroralar üretir.
Yere daha yakın yerlerde daha fazla yeşil ışık yayılırken, atmosferde daha yükseklerde daha fazla kırmızı ışık oluşur, bu nedenle daha güneyden görülen auroralar gökyüzünde daha kırmızı görünür.
Bunun gibi yamyam CME'ler, CME'lerin uzamsal ve zamansal hizalanmasını gerektirdiği için nadirdir, ancak güneş maksimumu sırasında daha olası hale gelir. Güneş, güneş patlamaları ve fırlatılan CME'ler açısından zirveye ve çukura inen 11 yıllık aktivite döngülerini takip eder. Bir sonraki güneş maksimumunun 2025'te gerçekleşmesi tahmin ediliyor, ancak tahmin edilenden daha erken gelebilir.