Bilim insanları, Batı Afrika'nın Fildişi Sahili ormanlarında üç yıl boyunca incelenen şempanzelerin, tıpkı savaştaki insanlar gibi, gözlerini rakip gruplar üzerinde tutmak için genellikle yüksek yerleri kullandıklarını buldu. Bulgular PLoS Biyoloji dergisinde yayınlanan bir çalışmada açıklandı.
SADECE İNSANLARA ÖZGÜ OLDUĞU DÜŞÜNÜLÜYORDU
Bu teknik insanlık tarihinin en eski askeri taktiklerinden biridir. Şimdiye kadar taktiğin insanlara özgü olduğu düşünülüyordu. Bilim insanları bu şempanzeleri kendi bölgelerinde ve ara sıra aralarında kavgaların yaşandığı bölgelerde takip etti.
RAKİP BÖLGEDE TAKTİK DEĞİŞTİRİYORLAR
Kendi bölgelerine seyahat ettikleri zamana kıyasla, rakip bölgelerin sınırlarına doğru giderken yüksek noktalara tırmanma olasılıklarının iki kat daha fazla olduğunu buldular.
Cambridge Üniversitesi Arkeoloji Bölümü'nden biyolojik antropolog Dr. Sylvain Lemoine, "En şaşırtıcı olanı, şempanzelerin işitsel kapasitelerine ilişkin bilgilerimiz göz önüne alındığında, beklenenden çok daha uzun mesafelerdeki rakipleri tespit edebilme yeteneğiydi" dedi.
"ŞAŞIRTICI BİR TESPİT SİSTEMLERİ VAR"
Araştırmanın baş yazarı şunları söyledi : "Yüksek rakım, tespit mesafesinin artmasına yardımcı oluyor, ancak bu şempanzeler hâlâ 1,24 milden daha uzaktaki rakiplerini tespit edebiliyor. Ayrıca şempanzelerin kendi sayılarını değerlendirebildiklerini ve aynı zamanda rakiplerin sayılarını da uzaktan değerlendirebildiklerini doğruladık. Komşu topluluklar arasındaki uzun mesafeler göz önüne alındığında şaşırtıcı. Sayıların uzak mesafeden tespit edilmesinin mekanizmaları belirsizdir, ancak muhtemelen uzaktaki komşular tarafından yayılan pantolon seslerini ve payandalı davul seslerini duyarak hareket ederler."
Şempanzeler daha yüksek bir yerdeyken sessiz kaldılar ve yiyecek aramaya ve diğer olağan davranışları gerçekleştirmeye direndiler. Bu bulguların her ikisi de onların kendi bölgelerine gitmeden önce yalnızca diğer rakip grupların yerlerini aramak için daha yüksek bir yerde olduklarını gösteriyor. Bu aynı zamanda düşmanlarının konumuna bağlı olarak davranışlarını buna göre değiştirdikleri için öngörüyü de gösteriyor.
STRATEJİK AMAÇLARLA YUKARI TIRMANIYORLAR
Diğer hayvanlar nöbet tutmak için yüksek zemini kullanırken (örneğin mirketler bunu diğerlerini yırtıcı hayvanlara karşı uyarmak için yaparlar), bu şempanzeler kavgaların meydana gelmesini önlemek için açık bir şekilde taktiksel ve stratejik amaçlarla yüksekliği kullanıyorlardı.
"SINIR DEVRİYESİ OLUŞTURUYORLAR"
Gruplar, düzenli olarak kendi bölgelerini kuran ve sınırlarını araştırarak koruyan 30 ila 40 yetişkin şempanzeden oluşuyordu. Lemoine'e göre bunu yaparak bir tür "sınır devriyesi" uyguluyorlardı.
Lemoine, ayrıntılı bir açıklamada şöyle dedi: "Devriyeler genellikle yakın duran ve gürültüyü sınırlayan alt gruplar halinde yürütülür. Bir gözlemci olarak devriye gezmenin başladığını hissedersiniz. Aynı anda hareket ederler ve dururlar, tıpkı bir av gibi." bulgular.
DNA'LARIMIZ ÇOK BENZER
İnsanlar DNA'larının yüzde 98,8'ini şempanzelerle paylaşıyor. Bu nedenle bize benzer davranışlar sergilemeleri çok da şaşırtıcı değil.
SAVAŞMAK İÇİN DEĞİL, SAVAŞTAN KAÇMAK İÇİN TAKTİK GELİŞTİRİYORLAR
Önceki çalışmalar şempanzelerin karmaşık sosyal toplumlara ve yapılara sahip olduğunu zaten göstermişti. Şempanzeler bölgelerini korumayı ve kışkırtıldıklarında saldırgan olabilmelerini sağlarken, araştırmacılar rakip gruplar arasındaki kavgaların nispeten nadir olduğunu buldu. Bu savaş benzeri taktikler büyük ölçüde çatışmadan kaçınılması anlamına geliyordu.
ŞİDDETLİ KAVGALAR YAŞANDI
Ancak üç yıllık araştırma sürecinde kavgalar yaşandı. Hatta gruplar arasında şiddet içeren adam kaçırma ve cinayetler zaman zaman gözlemlendi. Bu kavgalar meydana geldiğinde "aşırı gürültülüydü" ve sıklıkla çığlık atmayı, dışkılamayı ve "birbirlerinin cinsel organlarını kavramayı" içeriyordu.