Taş gibi olamadık

"Zamanında bağrına bastığın taşlar birikmiş" dedi doktor...

"Neremde?" Dedim,

"Safra kesende" dedi

Dedim "O ne yaa, buraya kadar çok romantikti...

Olsun dedi kıl dönmesi de olabilirdi...
Dua et dedi kalbin yok!
-Nee kalbim mi yok?
Olması lazım oralarda doktor iyi baktın mı?.
"Yok yok" dedi, " Olsa yerinde duramazdın"

Dedim duramıyorum zaten, iki dk durmak bana haram, yüzüm yer görmüyor.

"Yok diyorum, olsa belirti verirdi" dedi.

Hee dedim bak o doğru, kalbim olduğuna dair hiçbir emare yok. Bu bildiğin mesleki deformasyon. Miillet birbirini kıtır kıtır kesiyor doktor bu gözler neler gördü bir bilsen, kalp mi kalır buna?

-Dedi zaten daha gençsin bu yaşta ne kalbi"..

-Dedim "Haklısın, yaşlanıp köşeme çekilinceye kadar istemem, çalışıyorum ben, boşuna yük..."

Dedi "Elim değmişken varsa onu da alayım istersen".

Dedim yok bir süre daha görmezden gelirsem o küçülerek kaybolur zaten...

Ameliyat masrafları için de bir böbreğimi al istersen...

Dedi "Öyle deme masrafına göre de hizmet veriyoruz"

Dedim ne yapıyorsunuz mesela?

Dedi "Aldığımız taşlardan kolye yapıp veriyoruz"

Dedim beynim yandı şu an

Dedi yanmaz, onu geçen ameliyatta almıştık...